Η «γαλάζια» οικονομία παρέχει 5,4 εκατ. θέσεις εργασίας στην ΕΕ, συμβάλλοντας με περίπου 500 δις ευρώ στην ευρωπαϊκή οικονομία. Μέχρι το 2020, οι αριθμοί αυτοί θα ανέρχονται σε 7 εκατ. και σχεδόν 600 δις ευρώ αντίστοιχα. Η ελληνική και η ιταλική προεδρία έχουν ονομάσει το 2014 «Έτος της Μεσογείου». Οι τομείς έμφασης για τη «γαλάζια» ανάπτυξη περιλαμβάνουν την ενέργεια, τις υδατοκαλλιέργειες, τον παράκτιο τουρισμό και τον τουρισμό κρουαζιέρας, τους θαλάσσιους ορυκτούς πόρους και τη βιοτεχνολογία.

Η ελληνική ναυτιλία κινεί το ευρωπαϊκό εμπόριο. 90% του διεθνούς εμπορίου γίνεται δια θαλάσσης και ο ελληνικός εμπορικός στόλος, ο μεγαλύτερος στον κόσμο σε συνολική χωρητικότητα, αποτελεί το 40% του ευρωπαϊκού ναυτιλιακού τομέα και το 15% της παγκόσμιας ναυτιλίας. Μετά τον τουρισμό, η ναυτιλία αποτελεί το μεγαλύτερο πόρο για την ελληνική οικονομία. Μαζί, αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 1/4 του εθνικού εισοδήματος.

Η Ελλάδα παράγει περίπου 150.000 τόνους ψαριών και θαλασσινών ετησίως, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων αλιεύονται στο Αιγαίο. Τα ψάρια είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εξαγωγικός τομέας στα τρόφιμα, μετά το ελαιόλαδο, καθώς το 85% της συνολικής παραγωγής εξάγεται. Εξίσου δυναμική είναι και η ιχθυοκαλλιέργεια, καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση σε παραγωγή μεταξύ των χωρών της ΕΕ και της Μεσογείου. Η σαρδέλα, η τσιπούρα, το λαβράκι είναι μερικά από τα πιο εξαγώγιμα ψάρια των ελληνικών υδάτων.

Μια γεύση από το Αιγαίο σε όλη την Ευρώπη. Σχεδόν 50% της συνολικής κατανάλωσης τσιπούρας και λαυρακίου στην Ευρώπη προέρχεται από τις ελληνικές θάλασσες.

Οι Έλληνες υπήρξαν ανέκαθεν ένας θαλασσινός λαός, αναζητώντας πάντα νέους πόρους και περιπέτειες, με αφετηρία τις ακτές τους. Αυτή η μεγάλη ναυτική παράδοση παρουσιάζεται στα πέντε ναυτικά μουσεία της χώρας, ενώ ακόμη περισσότερα κρύβονται στον ελληνικό βυθό. Η Ελλάδα είναι ιδανική για θαλάσσια αθλήματα. Για το σύγχρονο «Οδυσσέα», τα 9.096 νησιά του αρχιπελάγους παρέχουν μοναδικές ευκαιρίες για συναρπαστικά ταξίδια προς την «Ιθάκη» του καθενός.

Η νησιωτική πολιτιστική ταυτότητα είναι ένας συνδυασμός σφρίγους και τραχύτητας, απομόνωσης και ανθεκτικότητας, αγάπης για τον τόπο και ανοιχτών οριζόντων.

Οι σύγχρονοι νησιώτες ασχολούνται κυρίως με τον τουρισμό και τη ναυτιλία, αλλά δεν ήταν πάντα έτσι. Το άγονο τοπίο πολλών νησιών συχνά δεν άφηνε στους ανθρώπους του καμία επιλογή πέρα από τη μετανάστευση. Οι νησιώτες έμαθαν να είναι πολυμήχανοι για να αξιοποιήσουν στο έπακρο ό,τι είχαν: καλό φαγητό από ταπεινά υλικά, αρχιτεκτονική σμιλεμένη στην τραχιά πέτρα και μια τεράστια παράδοση στις τέχνες - κεραμική, γλυπτική, κέντημα, ύφανση, εικονογραφία, μουσική και τόσα άλλα.